Afscheid & Zanzibar
Blijf op de hoogte en volg Eldrid
08 Augustus 2012 | Tanzania, Matemwe
Inmiddels ben ik weer gearriveerd in het koude Nederland. Internet problemen hielden mij er een beetje van om mijn verslagen goed bij te houden, Excuses!!! Hier nog in ieder geval mijn belevenissen van de laatste week.
Vrijdag 27 Juli was dan mijn laatste dag op school, pff en het was me een dagje wel. Ik heb de lessen lekker simpel gehouden en die kinderen bedolven met kleurplaten en liedjes. Ze vonden het geweldig! ook had ik wat smink meegenomen uit nederland en wat op de gezichtjes getekend. die lachebekjes echt prachtig! Ook de bellenblaas was zeker geslaagd. aan het einde van de dag gingen we in plaats van binnen te zingen allemaal buiten staan in een kring en liedjes zingen. Ik von het heftig, de gedachte dat ik die lieve kinderen nooit meer zie en de leuke momenten die ik met ze heb gehad.. Het overviel me allemaal een beetje en tja de tranen rolde toch echt wel over me wangen. Na het zingen rende 50 kinderen recht op me af, Prachtig moment was dat en ik zal het echt nooit vergeten. byebye Mwalimu. op de weg terug naar huis besefte ik het nog niet helemaal dat ik daar nooit meer naar toe zou gaan, echt een bizar gevoel. Het voelde alsof ik daar nog niet klaar was. Ik had nog zat werk te doen maar toch is het klaar. Heel apart.
Die middag ben ik de stad in gegaan met nog wat vrijwilligers. ons afscheidsmaal! eerst nog naar de masaaimarkt geweest om de laatste dingetjes in te slaan. en toen een lekker restaurantje opgezocht. We hebben weer flink gelachen en afgesproken dat we contact zouden houden. We zijn nog een cocktailtje gaan drinken in een bar. waar we een beetje alle hilarische dingen hadden opgesomd die we hebben meegemaakt. gek, twas bijna herinneringen ophalen terwijl we nog niet eens weg waren. Maar het kwam er toch wel opneer dat Tanzania mooie kanten heeft en zeker ook de minder mooie kanten. Als mensen hier blanken zien hebben ze meteen Shilling tekens in hun ogen. Wat natuurlijk meteen een beetje normaal contact in de weg zit. Helemaal blanke vrouwen met eigen mening is hier totally not done. Dat is niet typische Tanzaniaans denk ik maar beetje overall Africa. beetje jammer maarja hoort er allemaal bij. we hebben de avond in stijl afgesloten en lag toch ietjes te laat in bed.
Zaterdag 28 Juli
De dag van afscheid vn mijn hostfamilie en kamergenoten. Ik vertrok al om half 8 sochtends dus het was allemaal wat aan de vroege kant. mijn hostbroertjes lagen nog te slapen maar de heb ik nog even een dikke knuffel mogen geven. Na het afscheid waarbij ik weer een dikke brok in me keel kreeg bracht de taxi mij naar Kilimanjaro International Airport. Bizar. Het leek wel gister dat ik er juist vandaan kwam om naar mama Frida gebracht te worden. Heel gek. Wat wel een lekker gevoel was dat ik niet meteen naar huis hoefde maar juist nog wat dagen rust kon pakken, namelijk op...Zanzibar!!
Zanzibar is een eiland dat bij de Republiek Tanzania hoort ( pas sinds de jaren 60) En staat metname bekend als de spice island ( kruiden eiland) en van de vroegere slavenhandel ( de minder positieve kant van onze geschiedenis). Het is een eiland met veel arabische roots en een rijke geschiedenis. Eerste wat me opviel toen ik het vliegtuig uitkwam was dat het veel warmer is dan in Arusha. echt lekker sub-tropisch. Werd opgepikt door de eigenaar van het hotel, Jan (een Fin). Hij woont al tig jaren in Tanzania en 5 jaar daarvan op Zanzibar. Hij heeft het Zanzibar Retreat hotel gebouwd.
Na een rit van 45 min kwamen we aan bij het hotel. pfff prachtig. Parelwitte poederstrand, briesje, azuur blauwe zee. Ja dat ging ik wel overleven hier! EEEEN eindelijk douche en westers toilet hihi, was ook weer even lekker.
Op maandag ben ik met een gids een dagje naar Stone town en Prison island gegaan. Stone town is echt een leuke stad met prachtige gebouwen en rijke geschiedenis. helaas is soms ook erg vervallen. Jammer maar dat maakt het gelukkig nog niet minder mooi op! Natuurlijk wat kruiden ingeslagen en toen ben ik een lokaal bootje in gestapt en naar Prison Island gegaan. wereld beroemd vanwege de reuze schildpadden die daar wonen. Niet zo boeiend zou je denken maar de oudste is 155 jaar!! en het is echt leuk om tussen die beestjes te lopen en te aaien. aanradertje! ;)
Woensdag was echt tijd om naar huis te gaan. Bizar om Tanzania te verlaten. Een land wat zoveel indruk op me heeft gemaakt, waar ik zulke prachtige en bizarre momenten heb beleefd. Zulke lieve mensen heb leren kennen. Het was onvoorstelbaar. Tanzania is zeker geen perfect land. er moet nog veel gebeuren om de weg omhoog te vinden maar potentie heeft het zeker. De natuur is oogverblindend mooi (en dan ben ik nog niet eens bij de Serengeti of Lake Victoria geweest) mensen met zo complete andere levensstijl. we noemen die mensen arm. Maar wat is arm. Die mensen voelen zich rijk als ze maar iedere dag eten hebben, gezond blijven en kinderen hebben. die mensen zijn rijk op hun eigen manier. een manier waar wij westerlingen wel wat dingetjes van kunnen leren!
En hoe mooi kan het zijn, het laatste wat ik van Tanzania zie is, in het vliegtuig naar Nairobi, De Kilimanjaro, het dak van Afrika, de trots van Tanzania. En ik heb mezelf beloofd dat het zeker niet de laatste keer is dat ik die zie!
Asante Sana, Kwaheri.
Eldrid
Vrijdag 27 Juli was dan mijn laatste dag op school, pff en het was me een dagje wel. Ik heb de lessen lekker simpel gehouden en die kinderen bedolven met kleurplaten en liedjes. Ze vonden het geweldig! ook had ik wat smink meegenomen uit nederland en wat op de gezichtjes getekend. die lachebekjes echt prachtig! Ook de bellenblaas was zeker geslaagd. aan het einde van de dag gingen we in plaats van binnen te zingen allemaal buiten staan in een kring en liedjes zingen. Ik von het heftig, de gedachte dat ik die lieve kinderen nooit meer zie en de leuke momenten die ik met ze heb gehad.. Het overviel me allemaal een beetje en tja de tranen rolde toch echt wel over me wangen. Na het zingen rende 50 kinderen recht op me af, Prachtig moment was dat en ik zal het echt nooit vergeten. byebye Mwalimu. op de weg terug naar huis besefte ik het nog niet helemaal dat ik daar nooit meer naar toe zou gaan, echt een bizar gevoel. Het voelde alsof ik daar nog niet klaar was. Ik had nog zat werk te doen maar toch is het klaar. Heel apart.
Die middag ben ik de stad in gegaan met nog wat vrijwilligers. ons afscheidsmaal! eerst nog naar de masaaimarkt geweest om de laatste dingetjes in te slaan. en toen een lekker restaurantje opgezocht. We hebben weer flink gelachen en afgesproken dat we contact zouden houden. We zijn nog een cocktailtje gaan drinken in een bar. waar we een beetje alle hilarische dingen hadden opgesomd die we hebben meegemaakt. gek, twas bijna herinneringen ophalen terwijl we nog niet eens weg waren. Maar het kwam er toch wel opneer dat Tanzania mooie kanten heeft en zeker ook de minder mooie kanten. Als mensen hier blanken zien hebben ze meteen Shilling tekens in hun ogen. Wat natuurlijk meteen een beetje normaal contact in de weg zit. Helemaal blanke vrouwen met eigen mening is hier totally not done. Dat is niet typische Tanzaniaans denk ik maar beetje overall Africa. beetje jammer maarja hoort er allemaal bij. we hebben de avond in stijl afgesloten en lag toch ietjes te laat in bed.
Zaterdag 28 Juli
De dag van afscheid vn mijn hostfamilie en kamergenoten. Ik vertrok al om half 8 sochtends dus het was allemaal wat aan de vroege kant. mijn hostbroertjes lagen nog te slapen maar de heb ik nog even een dikke knuffel mogen geven. Na het afscheid waarbij ik weer een dikke brok in me keel kreeg bracht de taxi mij naar Kilimanjaro International Airport. Bizar. Het leek wel gister dat ik er juist vandaan kwam om naar mama Frida gebracht te worden. Heel gek. Wat wel een lekker gevoel was dat ik niet meteen naar huis hoefde maar juist nog wat dagen rust kon pakken, namelijk op...Zanzibar!!
Zanzibar is een eiland dat bij de Republiek Tanzania hoort ( pas sinds de jaren 60) En staat metname bekend als de spice island ( kruiden eiland) en van de vroegere slavenhandel ( de minder positieve kant van onze geschiedenis). Het is een eiland met veel arabische roots en een rijke geschiedenis. Eerste wat me opviel toen ik het vliegtuig uitkwam was dat het veel warmer is dan in Arusha. echt lekker sub-tropisch. Werd opgepikt door de eigenaar van het hotel, Jan (een Fin). Hij woont al tig jaren in Tanzania en 5 jaar daarvan op Zanzibar. Hij heeft het Zanzibar Retreat hotel gebouwd.
Na een rit van 45 min kwamen we aan bij het hotel. pfff prachtig. Parelwitte poederstrand, briesje, azuur blauwe zee. Ja dat ging ik wel overleven hier! EEEEN eindelijk douche en westers toilet hihi, was ook weer even lekker.
Op maandag ben ik met een gids een dagje naar Stone town en Prison island gegaan. Stone town is echt een leuke stad met prachtige gebouwen en rijke geschiedenis. helaas is soms ook erg vervallen. Jammer maar dat maakt het gelukkig nog niet minder mooi op! Natuurlijk wat kruiden ingeslagen en toen ben ik een lokaal bootje in gestapt en naar Prison Island gegaan. wereld beroemd vanwege de reuze schildpadden die daar wonen. Niet zo boeiend zou je denken maar de oudste is 155 jaar!! en het is echt leuk om tussen die beestjes te lopen en te aaien. aanradertje! ;)
Woensdag was echt tijd om naar huis te gaan. Bizar om Tanzania te verlaten. Een land wat zoveel indruk op me heeft gemaakt, waar ik zulke prachtige en bizarre momenten heb beleefd. Zulke lieve mensen heb leren kennen. Het was onvoorstelbaar. Tanzania is zeker geen perfect land. er moet nog veel gebeuren om de weg omhoog te vinden maar potentie heeft het zeker. De natuur is oogverblindend mooi (en dan ben ik nog niet eens bij de Serengeti of Lake Victoria geweest) mensen met zo complete andere levensstijl. we noemen die mensen arm. Maar wat is arm. Die mensen voelen zich rijk als ze maar iedere dag eten hebben, gezond blijven en kinderen hebben. die mensen zijn rijk op hun eigen manier. een manier waar wij westerlingen wel wat dingetjes van kunnen leren!
En hoe mooi kan het zijn, het laatste wat ik van Tanzania zie is, in het vliegtuig naar Nairobi, De Kilimanjaro, het dak van Afrika, de trots van Tanzania. En ik heb mezelf beloofd dat het zeker niet de laatste keer is dat ik die zie!
Asante Sana, Kwaheri.
Eldrid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
